History

Mandasa: Historically once known as Manjusha, it’s a small town in Andhra Pradesh on the East Coast of India, its long corridor adorned by the virgin beaches of Bay of Bengal in the east, guarded by the majestic  Mahendra hills in the West, that traps the gentle wind of the sea during the steaming heat of the summer for its people. It shares the borders with the Jalanthra & Budarsingi Jamindaries in the North and Tharla & Parlakhemundi in the South.  

Manjusha: In Sanskrit Manjusha is ‘A Box’ and in Hindi it is ‘Jewel Box’ but the word ‘Manju ’ in Sanskrit meant “beautiful”, so we wonder whether in ancient times ‘Manjusha ’ indeed represented ‘a beautiful jewel box’. The Royals however, had a different thought; the records suggested Manjusha meant ‘a beautiful dawn’. Thus it is reasonable to assume that the word ‘Manjoosha’ may have evolved from the combination of words ‘Manju ’(beautiful) and ‘Usha ’ (dawn). But how it came into being is a mystery. The legend is that Raja Panchanan Vaman Singh Deo, the youngest son of a Panchala (present day Punjab) a Rajput king abdicated his throne and left behind his kingdom to his uncle and took up a life of an ascetic and wandered onto Mahendragiri (1) for penance. No record exists of why such a long journey for whatsoever sin he may have committed, leaving the closer by Himalayas and all the way came down South east, some 1500 miles away. He stayed as a hermit, meditated and reclused himself from the population at large. One day after a long and deep meditation the Raja (Panchanan Vaman Singh Deo) opened his eyes and saw ‘a rising Beautiful Sun’ shining over the Bay of Bengal. He was mesmerized and soon he set about in establishing a new kingdom in 1206 AD, and he named it ‘a beautiful dawn ’ or ‘Manjusha ’. People were born and died passing from one generation to another and years had passed by from one empire to another leaving little trace of this place in the historical time scale until after the establishment of British Empire. Manjusha then was in Ganjam district of the then Madras Presidency. Later when Orissa state was formed in 1936, Manjusha, silently changing itself into Mandasa, became a part of Vizag district and presently the Srikakulam district of Andhra Pradesh.

Kings and Kings' Families

 PREDECESSORS AND SHORT HISTORY: The past glory of Manjusha, which had a very important place in the Kalinga era, is evident even today, through oriya books and documents available with libraries and individuals. Also known as Mandasa, it is a very old princely house, the first Raja of Manjusha being, Raja Vaman Singh Deo, a Rajput from the North, who established the Kingdom in 1206 A.D. It is said that he gave up his kingdom to his uncle in the North of India and came to the Mahendra Hills for penance and established the kingdom of Manjusha thereafter. Legend has it that while doing penance, he had a vision that his Kingdom would be established at a place where a sign from him would be found. At that moment a gold ring slipped from his finger and fell into the river. It was found downstream at a certain place and the Kingdom of Manjusha was established there. The river still flows and its name is very apt, ” Suna Muddi” [Golden Ring]. The head of the family continues to bear the the hereditary title of Raja. Manjusha was initially in Ganjam District of Madras Presidency then it became part of Vizag Distirct of Madras Presidency, when Orissa was formed in 1936 and is now in Srikakulam District of Andhra Pradesh. It can be approached from the NH-5 between Sompeta and Palasa. While there is a Railway Station, Mandasa Road, for important trains the Railway Station is Palasa about 11 km away . It is a place of scenic beauty with the Mahendra Giri Hills of the Eastern Ghats in the West and the Bay of Bengal in the East. The Manjusha (Mandasa Zamindari) is surrounded by the Bay of Bengal in the east, Tarla and Parlakhimidi Zamindaris in the South, the Mahendra Giri Hills in the West and Jalantara and Budharsingi Zamindaris in the North. Two rivers , namely the Sunnamuddi and the Mahendra Tanaya flow from the Mahendra Giri mountains and fall into the Bay of Bengal. Manjusha is a place of religious and mythological importance. It is said that the Pandavas, in the course of their wanderings stayed for sometime in the Mahendra Giri Hills. There are Temples dedicated to the Pandavas as well as a Shiv Temple Mahendragiri is foremost of the seven Kulagiris or principal mountains of India. It finds mention even in the epics. Mahendra Giri  is also supposed to be the abode of the ancient Sage Parsurama.The Mahabharata mentions that Parsurama, the sixth incarnation of Lord Vishnu made penance here for long twelve years. The Ramayana also refers to the Mahendra mountains indifferent contexts. According to the Ramayana Lord Hanuman leapt from this mountain for Lanka, in search of Devi Sita. The reference to Mahendra mountain in the ancient literature accounts and epigraphy is wide-ranging and vivid. The Brahmanda Purana describes the Mahendra mountains as sacred for its association with Indra and Hari as a place for Sraddha. The Viraja Kshetra Mahatmya gives a traditional account of Orissa in connection with the killing of the demon Gayasura by Vishnu. The legs of Gayasura fell at Mahendra Giri.  The Agni Purana, the Markandaya Purana and the Skanda Purana also refer to the geography of the Mahendra mountains.  The great historian Ptolemy in his description of the sea route to Eastern India refers to the Mahendra mountain. His mention of Barua (now Baruva, about 10 km from Manjusha) as a flourishing trade centre proves ancient Kalinga’s trade relations with Burma and the Mahendra region, as an important commercial centre was known to travellers and traders of foreign lands, Pliny, the Geography also refers to Mahendra Giri in his account of India. Epigraphic reports like the Nasik Cave inscription, Allahabad Pillar inscription and literary works like Raghu-Vansa of Kalidasa and Oriya Mahabharata of Sarala Das and Harsa Charita of Banabhatta give vivid accounts  of the Mahendragiri. The Eastern Gangas installed the temple of Lord Gokenswara  on the Mahendra mountain and the area was given the status of a Visaya which brought the place into prominence.  Before Manjusha was established, the area around Mahendragiri was ruled by the Sailidbhavas, Bhaumakaras, the Cholas and the Imperial Gangas.  There are three temples on top of the mountain. These temple as are named after the Pandava brothers and their mother Kunti. Sarala Das the author of Oriya Mahabharat attributes the establishment of the Gokuneswar Shivalinga to the Pandava brothers. The archaeological remains, ancient literary texts and epigraphic evidences of the place offer an interesting study for scholars to explore hitherto unknown facts about this place which was an important area under different dynasties.  On the day of Shivaratri, a big festival is held which attracts thousands of pilgrims to the Hill top. The Raja Saheb of Manjusha is the Hereditary Trustee of these Temples. ‘Lord Vasudev’ is the presiding deity of Manjusha, while ‘ Ma Khillamonda’ is worshipped as the presiding Devi. Manjusha is also noted for the Manjusha Library, which is more than 115 years old, and was earlier the personal Library of the Raja Jaganath Rajamni Raj Deo I of Manjusha. Nowadays, it is managed by a Trust, and is perhaps the oldest Oriya Library in the world.

  {Note: Although PREDECESSORS AND SHORT HISTORY of Manjusha was there in the link given by me, I am giving below a little more, so that you can replace the same. This contains the importance of Mahendra Giri, which you will not find in my original link. Regards, B.K. Singh Deo}

Greatermandasa.com greatly appreciates Sri B. K. Singh Deo for providing us with the above invaluable information.   

From: BIKRAM KESARI SINGH DEO; bksinghdeo@gmail.com>
To: GM.Com;
Sent: Tue, December 15, 2009 2:18:30 PM; Subject: Re: Mandasa Royal family photographs
Dear GM.Com: To help you with my family photographs, I am attaching captions to some of them for greatermandasa.com. In order to help you understand Who’s Who – Raja C. P. Singh Deo is my eldest brother who  is Raja of Mandasa. His wife is Rani Rajlaxmi Singh Deo and 2nd son is Vishal Pratap Singh Deo. The photograph of the elder son Akshay Pratap Singh Deo is not available as he is in Singapore. My second elder brother is P. K. Singh Deo. His wife is Suneeta Singh Deo (Photo not available), daughter is Mayurika and son-in-law is Shreyans. I am B. K. Singh Deo. My wife is Jyoti Singh Deo. Eleder son is Digvijay, daughter-in-law is Sudeshna and younger son is Ranvijay. Digvijay works for CNN IBN as Chief Sports Correspondent. He was the only journalist in the country to run with the Olympic Torch. I have attached some pictures of that also. Regards,  B.K.Singh Deo, Nayapalli, Bhubaneswar-751015.

A historical perspective of Mandasa in the past from a different unknown source

మందస పట్టణం ఒకప్పటి పేరు మంజూష. 18వ శతాబ్దంలో రాజా హరిహర రాజమణిదేవ్‌ అక్కడ ఒక ఆలయం నిర్మించి అందులో వాసుదేవుని ప్రతిష్ఠించాడు. చక్కని శిల్ప నైపుణ్యంతో నిర్మించిన ఈ ఆలయం అనంతర కాలంలో అనేక ఉపాలయాలతో అభివృద్ధి చెందింది. ఇది ఆంధ్రప్రదేశలోనే ఉందంటూ ఆ విశేషాలను తెలియజేస్తున్నారు…

ఒకప్పుడు ఆ పట్టణాన్ని మంజూష అనేవాళ్ళు. ఇప్పుడా పట్టణాన్ని మందస అని పిలుస్తున్నారు. శ్రీకాకుళం జిల్లాలో సోంపేట నుంచి 26 కి.మీ., పలాస నుంచి 11 కి.మీ.ల దూరంలో ఉంది ఈ ఊరు. పచ్చటి ప్రకృతిని ఒడిసి పట్టుకొని, ఒక భరిణెలో భద్రపరిచి పెట్టిన ప్రదేశం గాబట్టే ఈ పట్టణానికి మంజూష అని పేరు వచ్చిందంటారు. మహేంద్రగిరి కొండలు, పక్కనే గలగలా పారుతున్న మహేంద్ర తనయ, సున్నముద్ది నదులు, సుందర తీర పరిసరాలతో చూపరులకు ఆహ్లాదాన్నందిస్తుంది మందస. కళింగ వాస్తు సంప్రదాయంలో నిర్మించిన వాసుదేవాలయం, జమీందారీ ఠీవీకి అద్దంపడుతున్న రాజప్రాసాదం, కోటగోడలకు మందస ప్రసిద్ధిగాంచింది.

ఒక్కసారి చరిత్రలోకి తొంగిచూస్తే, మందస నిజంగానే చారిత్రక మంజూషేననిపిస్తుంది. ఎప్పుడో క్రీ.శ. 1206వ సంవత్సరంలో ఉత్తరాది నుంచి వలస వచ్చిన చంద్ర వంశానికి చెందిన రాజా వామనసింగ్‌ దేవ్‌ ఇక్కడొక చిన్న రాజ్యాన్ని స్థాపించాడన్న చారిత్ర కాధారాలు మందసకు ప్రాధాన్యతను సంతరించిపెట్టాయి.

క్రీ.శ. 1206-1227 మధ్య ఆయన మందస రాజ్యాన్ని పరిపాలించారు. ఆయన తరువాత 43వ రాజైన రాజా హరిహర రాజమణిదేవ్‌ క్రీ.శ. 1744లో ఒక ఆలయం నిర్మించి అందులో వాసుదేవుని ప్రతిష్టించాడు. అటు తరువాత పాండవు లకు, వెంకటేశ్వరస్వామికి, వరాహస్వామికి కూడా అక్కడే ఆలయాలు వెలిశాయి.

మందస వాసుదేవాలయంలో ప్రతీదీ గర్భాలయం, అర్ధ మండపం, మహా (జగమోహన) మండపం గోడలు, పైకప్పులు అణువణువూ అందంగా అలంకార శిల్పంతో అలరారుతోంది. నక్షత్రాకారపు విశాలమైన ప్రదక్షిణాపథం (ఉపపీఠం)పై నిర్మించబడిన ఈ ఆలయం అధిష్ఠానం, స్తంభవర్గం (గోడలు), చూరు (ప్రస్తరం), ఎనిమిది వరుసలతోనున్న విమానం, దానిపైన గంటాకారంలోనున్న శిఖరం చూపరులను ఇట్టే ఆకర్షిస్తాయి. దేవాలయ గోడలపై వివిధ విన్యాసాలు, దేవతామూర్తులున్న దేవకోష్ఠాలు, రకరకాల భంగిమల్లో ఉన్న శృంగార మైధున శిల్పాలు శిల్పుల పనితనానికి అద్దం పడతాయి. గర్భాలయంలో మూలమూర్తి వాసుదేవుడు కాగా, అమ్మవారిని మాఖిల్ల మోండ అని పిలుస్తారు. 44వ తరానికి చెందిన రాజా హరిశరణ్‌ రాజమణి రాజ్‌దేవ్‌ (1761-79) మందసలో చండీశ్వరాలయాన్ని నిర్మించి చక్కటి మామాడి తోటల్ని కూడా పెట్టించాడు.

తరువాతి రాజైన లక్ష్మణరాజ మణిదేవ్‌ (క్రీ.శ. 1779-1823) ఇరుగుపొరుగు రాజులతో పాటు ముస్లింలు కూడా మందసపై చీటికి మాటికి దాడులు చేస్తుండడంతో భద్రతా చర్యల్లో భాగంగా క్రీ.శ. 1779లో ఒక కోటను కట్టించారు. చక్కటి ఆర్చీలు, పోర్టికోలు, బాల్కనీలతో పాటు బురుజులు కూడా ఉన్న ఈ కోటలో క్రీ.శ. 18వ శతాబ్దికి చెందిన వర్ణ చిత్రాలున్న ఇటలీ దేశపు గాజు పలకలను కూడా చూడవచ్చు.

తరువాత పాలనా పగ్గాలు చేతబూనిన రాజా శ్రీనివాస రాజమణి రాజ్‌దేవ్‌ మందసలో రకరకాల రుచుల మామిడి మొక్కలతో ఒక విశాలమైన తోటను పెట్టించి దానికి జగన్నాథ వల్లభ గార్డెన్స అని పేరు పెట్టగా ఇప్పటివాళ్ళు ఆ తోటను రక్తచందన తోట అని పిలుస్తున్నారు. ఇతడు స్థానిక ఆనందగిరి కొండపైన గరుడ-గోవిందాలయం, హరిపురంలో ట్రావెలర్స్‌ బంగ్లా, హన్సరలి గ్రామం దగ్గర సున్నముద్ది నదిపై ఆనకట్టను నిర్మించాడు. పండితుడైన శ్రీనివాసరాజ- అమరుశతకం, మితాక్షర, భాగవతాలను ఒరియాలోకి అనువదించడమే కాక, ముక్త లతావళి అనే గ్రంథాన్ని రచించాడు కూడా. ఆంధ్ర భాషా విశారద, తర్క వేదాంత కవిగా బిరుదులు పొందిన 47వ తరం రాజైన రాజా జగన్నాథ్‌ రాజమణి రాజ్‌దేవ్‌ (1860-1890)ను క్వీన ఎలిజబెత 1877 జనవరి 1వ తేదీన, సీఐఈ (కంపానియన ఆఫ్‌ ది మోస్ట్‌ ఎమినెంట్‌ ఆర్డర్‌ ఆఫ్‌ ది ఇండియన ఎంపైర్‌) బిరుదుతో సత్కరించగా, అప్పటి ఇండియన వైస్రాయ్‌ లార్డ్‌ ధఫెరిన అదే సంవత్సరం ఆగస్టు 2వ తేదీన రెండు ఫిరంగులను అతనికి బహుమానంగా పంపించాడు. ఈయన నరసింహ, దుర్గాలయాలను నిర్మించటమే కాక, వాసుదేవాలయం ధ్వజస్తంభానికి లోహపు రేకుల్ని తొడిగి, స్థానిక చేతి కళాఖండాల్ని లండనలో ప్రదర్శించి అవార్డులు దక్కించుకొన్నాడు. గంజాం జిల్లాలో మొదటి ఇంగ్లీషు స్కూలును ఏర్పాటు చేసి ప్రిన్స ఆఫ్‌ వేల్స్‌ పేరిట ఉపకార వేతనాలనిచ్చాడు. అనేక ఒరియా, ఇంగ్లీషు, తెలుగు పుస్తకాలకు నిలయమై, పురాతన గ్రంథాలయంగా పేరుగాంచిన ‘మంజూష’ అనే లైబ్రరీని ఏర్పాటు చేసి జగన్నాథ్‌ రాజమణి రాజ్‌దేవ్‌ తెలుగువారి చరిత్రలో రాజస్థానీ-ఒరియా కళాకాంతుల్ని, సాహితీ సౌరభాల్ని నింపి గుబాళింపజేశాడు. (Copied from a forwarded message posted by Pravin Maddi on May 30th, 2021)

Some Nostalgic Historical Monuments in Mandasa

Mandasa , A Hamlet
Kotta cheruvu
raja_palace25
King’s Palace 
vasudevea_temple_inauguration (48)
Vasudeva Temple
raja_palace4
Queen’s Palace

Royal Priests

Late V.V.Chariar
Late Srinivas Chariar
(Note: Please provide any information about these and other royal priests)

Freedom Fighters

Gouthu-lachchanna
Vaddi-Viswanatham-HP-W-1
DSC_0095
1. Gouthu lachchanna; 2. Waddi Viswanatham; 3. Marpu Padmanabham; 4. Mallipeddi Krishnamurty (More  Personalities being added!) 

Gouthu Lachchanna

గౌతు శ్యాం సుంద్ర శివాజీ 1950 మే 22 న శ్రీకాకుళం జిల్లా సోంపేట మండలంలోని బారువా గ్రామంలో జన్మించాడు.[2] అతని తండ్రి ప్రముఖ స్వాంతంత్ర్యసమరయోధుడు, సర్దార్ బిరుదాంకితుడు గౌతు లచ్చన్న. అతను తెలుగుదేశం ఆవిర్భావం నుండి పార్టీలో ఉన్నాడు. అతను 1985, 1994,1999, 2004 శాసన సభ ఎన్నికలలో సోంపేట శాసనసభ్ నియోజకవర్గం నుంది తెలుగు దేశం పార్టీ అభ్యర్థిగా గెలుపొందాడు. 1989లో స్వతంత్ర అభ్యర్థిగా ఇదే స్థానం నుండి గెలుపొందాడు. రాష్ట్ర బి.సి.సంక్షేమ శాఖా మంత్రిగా పనిచేసాడు. 2014 అసెంబ్లీ ఎన్నికలలో పలాస శాసనసభ నియోజకవర్గం నుండి తెలుగుదేశం పార్టీ అభ్యర్థిగా గెలుపొందాడు.

(Note: We request you to share with us, if anybody has any photographs and publishable information related to Late Gouthu Lachchanna  and family, Thanks)

Marpu padmanabham

(Note: We request you to share with us, if anybody has any photographs and publishable information related to Late Marpu  Padmanabham and family, Thanks)
(Note: We request you to share with us, if anybody has any photographs and publishable information related to Late Waddi Viswanatham and family, Thanks)

Mallipeddi Krishna Murty with wife (Daughter Pushpa, Son-in-law & grant son)

????????????????????????????????????
DSC_0095
Note: We request you to share with us, if anybody has any photographs and publishable information related to late Mallipeddi Krishnamurty, Thanks)
Late Mrs. Sarada, daughter of Late Majji Tulasi Das during first Brahmmostavau in 2015 .
Former MLC and Congress leader Majji Sarada (58) died of cardiac arrest at her residence at Kondapur in Hyderabad on Tuesday.https://www.thehansindia.com/andhra-pradesh/former-mlc-majji-sarada-passes-away-573026

Former MLC Majji Sarada passes away (Source: The Hans India Hans News Service | 16 Oct 2019 2:56 AM IST)

Srikakulam: Former MLC and Congress leader Majji Sarada (58) died of cardiac arrest at her residence at Kondapur in Hyderabad on Tuesday. She was native of Mandasa in Srikakulam district. She was the eldest daughter of former APCC president Majji Tulasi Das. She was elected as MLC in 2007 and also served as vice-president for APCC. She had contested as Congress canidate in 2019 Assembly elections and was defeated. She had been maintaining cordial relations with leaders of all parties and stayed away from controversies and individual criticism against any party leader. On learning about her death, State Legislative Assembly Speaker T Sitaram, Minister for Roads and Buildings D Krishna Das, YSRCP MLA D Prasada Rao, TDP MLAs K Atchannaidu, B Ashok and leaders of other parties expressed their grief and said that Srikakulam lost a senior leader in her death. https://www.thehansindia.com/andhra-pradesh/former-mlc-majji-sarada-passes-away-573026

Mrs Sarada passed away on October 16th, 2019; Mrs Tulasi Das passed away on April 25th, 2022. On be half of GM.Com, we express our heartfelt condolences to their families. May their souls rest in eternal peace. (Note: We request you to share with us, if anybody has any photographs and publishable information related to their family, Thanks)

Artists of the Past

More to come ........

Please note that this section is under construction and historical information about Mandasa is being added shortly

Leave a Comment

Your email address will not be published.